สามก๊ก

สามก๊ก
ประวัติย่อ
ซานกั๋วจื้อผิงหั้ว
        เรื่องราว "สามก๊ก" ที่เป็นนิทานชาวบ้าน รวบรวมเป็นเล่มครั้งแรกใช้ชื่อว่า "ซานกั๋วจื้อผิงหั้ว" ฉบับที่ตีพิมพ์ (ด้วยแม่พิมพ์แกะไม้) ในยุคราชวงศ์หยวน ช่วง "จื้อจื้อศก" (ค.ศ. 1321 - 1323) พบในหอสมุดหลวงของญี่ปุ่น

        เรื่องราวใน "ซานกั๋วจื้อผิงหั้ว" เริ่มด้วยบทเกริ่นนำ เป็นเรื่องของ "ซือหม่าจง" (สุมาต๋ง) ลงไปตัดสินคดีที่คั่งค้างมาตั้งแต่ยุคเล่าปังฌ้อปาอ๋องในนรก (เรื่องตอนนี้มีแปลเป็นไทยแล้ว ใช้ชื่อว่า "สามก๊กอิ่น") ซือหม่าจงสามารถตัดสินคดีความ จัดการให้คู่อาฆาตแค้นและผู้ที่มีหนี้กรรมต่อกัน ไปเกิดใหม่ชดใช้กรรมที่ทำไว้ โดยบุคคลเหล่านั้นต่างก็ไปเกิดเป็นบุคคลต่าง ๆ ในยุคสามก๊ก
        ดังนั้น บทบาทต่าง ๆ ของตัวละครสามก๊ก จึงมีที่มาจาก "กรรมเก่า" เป็นการใช้หนี้กรรมที่ตนสร้างไว้เมื่อชาติที่แล้ว (ในยุคไซฮั่น)
        จากนั้น "ซานกั๋วจื้อผิงหั้ว" ก็เริ่มเรื่องด้วยเหตุการณ์ที่ "ซุนเสียจิว" ได้ "เทียนซูคัมภีร์สรรค์" เกิดกบฏโพกผ้าเหลือง และจบถึงตอนจูกัวะเหลียงตายที่ทุ่งอู่จังหยวน
        "ซานกั๋วจื้อผิงหั้ว" จึงนับว่าได้เริ่มวางเค้าโครงเรื่องของวรรณกรรมเรื่องสามก๊กให้สมบูรณ์เป็นเล่มแรก
        แม้ว่าเนื้อเรื่องจะมีฉากที่ผิดจากข้อเท็จจริงทางประวัติศาสตร์มาก ๆ สำนวนก็เป็นแบบ "นักเล่านิทาน" แต่เรื่อง "ซานกั๋วจื้อผิงหั้ว" ก็มีความสำคัญเพราะเป็นต้นเค้าของเรื่อง "ซานกั๋วจื้อทงสูเหยี่ยนอี้" ที่หลัวก้วนจงเขียนในสมัยต่อมา

อ้างอิง :  พงศาวดารจีน สามก๊ก ฉบับสมบูรณ์ พร้อมคำวิจารณ์
วิวัฒน์ ประชาเรืองวิทย์ : แปล
ทองแถม นาถจำนง : บรรณาธิการ